جنجال یک سکوت

"هوالواقف علی السرائر والضمائر"

خدای عالمیان "ان الله لا یغیر ما بقـوم حتی یغیروا ما بانفسهم" ⁽¹⁾ نازل می کند و این می شود نصب العین تمام حرکت های تاریخ ...

و در جای دیگر این پیامبر (ص) است که برایمان هدیه ای  به یادگار می گذارد که : هر کس پادشاه ستمکاری را ببیند که حرام های خدا را حلال شمارد و در میان بندگان خدا به گناه و ستم رفتار نماید او با گفتار و کردار خود آن را تغییر ندهد و در مقابل آن ستمکار نایستد بر خداست که او را با آن ظالم محشور گرداند. ⁽²⁾

این اصل از اسلام که به اصل مبارزه با ظلم و ستمگری معروف است تبدیل به الگویی می شود که بنای یک بیداری ست که تاریخ از روی سرمشقی که رسول امت آن را تدریس کرد  و امام امت در کارگاه عملی آن را در واقعه ای تاریخی در عاشورای 61 هجری به نمایش گذاشت  ، می تواند واحد "هیهات منا الذلة" را به نیکویی پاس کند ...

بیداری اسلامی آن زمان مفهوم پیدا می کند که جوامع اسلامی می شوند مصداق "یکفا فیه الاسلام، کما یکفا الاناء بما فیه"⁽³⁾  بدین معنا که اسلام واژگون می شود، همچنان که ظرف واژگون می شود و آنچه در آن است می ریزد و این یعنی  درست از زمانی که جامعه با ظاهر اسلامی از محتوا  تهی می شود و این برخی آیات و روایات است که به استعانت می آیند تا مردم به خواب رفته را بیدار کند و آنها ماشین حکومتی را از بیراهه ها به جاده ی اسلامی برگردانند ...

اگر رسول اکرم (ص) را بیدار گر کلیه مردمان بنامیم ، بطور خاص این امام حسین (ع) بود که سنگ بنای بیداری در جامعه اسلامی را گذاشت ... اسلامی که داشت در پی برخی کج فهمی ها به جاده ی انحراف کشیده میشد ... اسلامی که در غربت آقا امیرالمومنین (ع) و صلح مصلحتی آقا حسن بن علی (ع) داشت به فراموشی سپرده می شد و شاید بتوان گفت این امام حسین علیه السلام بود که پدر بیداری اسلامی شد ...

و چه نیکو استاد شهید مطهری به عوامل فنای ملت ها اشاره می کند که هیچ ملتی فانی نشد مگر به علت ظلم و بی عدالتی یا به علت فساد اخلاق یا به علت ترک امر به معروف و نهی از منکر یا به علت تفرق و تشتت ⁽⁴⁾

و اینگونه است که وجه شباهت های عاشورا و بیداری اسلامی ِاین روزها رخ می نماید ... از ظلم و بی عدالتی حاکمان فاسد که در پوسته اسلام جا خوش کرده اند گرفته تا تفرقه بین مذاهب و حتی قومیت ها و محو شدن امر به معروف و نهی از منکر ... 

در این میان جهاد به یاری ایمان می شتابد و در ذهن ما تکرار می شود این حدیث که هل الایمان الا الحب والبغض ؟⁽⁵⁾ که مرد میدان میخواهد نمایش تبرا و اینگونه شهادت اجر پیدا می کند ...

و مردم منطقه خوب فهمیده اند معنای این رجز امام حسین(ع) در روز عاشورا را که : القتل اولی من رکوب العار ⁽⁶⁾ کشته شدن از زندگی با ننگ و عار بهتر است. و این روزها وقتی عاشق شهادت بودن را از مردمی که غیرت اسلامیشان بیدار شده می بینیم ، شک نمیکنیم که ریشه های این بیداری را در صحرای کربلا باید جست ...

بیداری اسلامی هدف می خواهد ، هدفی به بزرگی رضایت خالق و در نظر نگرفتن مصلحت های نابجای مخلوق ...

بیداری اسلامی الگو می خواهد ، به شفافیت واقعه عاشورا که آدم هایش یا سیاهند یا سپید و هر که با حسین نیست بی شک علیه حسین است ...

بیداری اسلامی رهبر می خواهد ، به راهبری حسین بن علی که راه شناس باشد تا راه را از بیراه تشخیص دهد ...

بیداری اسلامی زهیر می خواهد تا در آن غبار بی بصیرتی حق شناس باشد

بیداری اسلامی رسانه می خواهد ، رسانه ای با اقتدار و عظمت زینب (س) که پیام رسان حماسه ها شود ... که واقعه عاشورا با آن همه وسعتش در کربلا می ماند اگر زینب نبود ...

عاشورا به عنوان پس زمینه در تمام جریان های حقیقت طلب جاری ست و بیداری اسلامی تکرار این جمله است که کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا ... و همیشه در تمام تاریخ ، مظلومی در جدال با ظالمی فریاد هل من ناصر ینصرنی بر می آورد ... و حبیب ها و زهیرهایی هستند که به کمک می شتابند و شمر ها و حرمله هایی که گلوله هایی از جنس حماقت بر گلو های مظلومانی می فشانند تا بذر کینه در دل حامیان مستضعفین بنشانند ...

و ما دلخوشیم به وعده صادقی که :

و نرید أن نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین ... ⁽⁷⁾

و تا آنروز مسلمانان برچم مبارزه با ظلم را بر زمین نخواهند گذاشت ...

به امید آن روز ...

---