قاب عکس
"هوالواقف علی السرائر والضمائر"
قاب عکس روی دیوار هم این روزها بهانه گیر شده ... هوای عکس جدیدی از تو کرده ... عکسی از تو در سال 1391 ... که توباشی دست در دست دختر کوچک شیرین زبانت ... و لبخند بزنی به دوربینی که قرار است تو را به تاریخ پیوند بزند ... و مادری که زل زده به قاب عکس خاکی خاطره ها ...به پسری که سالها در آرزوی دیدن دامادیش سوخت و اشکی که توان فروریختن ندارد ...
خط خطی های این پست تقدیم به شهید حسین رنگین که در سال 1344 مسافر زمین شد و 23 سال مهمان این کره خاکی بود تا علمیات مرصاد اسلام آباد غرب بهانه ای شود برای آسمانی شدنش ...
پس نوشت:
به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند/زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها!
+ آرامشی که امروز بر زندگی مان سایه افکنده ثمره زندگی خانواده هایی ست که سالها رنگ آرامش را به خود ندیده و هنوز که هنوز است در فراق عزیز شهیدی روزها را می گذراند ...
+ سلسله نشست فرهنگی برترین ها ، این بار با حضور سیدناصر حسینی نویسنده کتاب پایی که جا ماند : دوشنبه 17 مهر ساعت 13:30 تالار شهید آوینی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران (+)
خدا کنه فقط براشون پست نزنیم و راهشون رو هم ادامه بدیم ان شا الله