پنجشنبه, ۱۶ ارديبهشت ۱۳۸۹، ۰۵:۱۳ ب.ظ
آخرین سکانس یک زندگی
" هوالواقف علی السرائر والضمائر"
پیش نوشت:
اِنالله واِنا الیه راجعون مثل اسم عبور است همه غم ها را باطل میکند و همه راه بندان های بسوی خدا را باز میکند(حاج اقا دولابی)
حضرت عزرائیل می آید
و در یک لحظه....تمام!
در میان اشک وزاری اطرافیان تشییع وتدفین میشویم
نزدیکانمان تا ساعاتی پس از تدفین نزدمان میماند
وقتی عزم رفتن میکنندما نیز قصد برخاستن میکنیم
که سرمان به سنگ لحد میخورد
و آنگاه است که باور میکنیم طریق را زین پس باید به تنهایی طی کنیم
کم کم باید منتظر شب اول قبرمان باشیم و نکیر ومنکر و شاید هم فشار قبر و....!
پس نوشت:
چقدر برای بازی در آخرین سکانس زندگیت آماده ای؟
+ لینک های پیشنهادی : عوامل فشار قبر (+) / فایل زیبای صوتی برای دانلود (+)
وبلاگ خیلی زیبای دارین آدم وقتی واردش میشه یه جورای روحشو قلقلک میده حس قشنگیه! راستش من خیلی به این سکانس آخر زندگیم فکر کردم یه دفعه اونقدر بهش فکر کردم که گریه ام گرفت فکر نکنم گریه ام بخاطر دوری از این دنیا بود دوس داشتم واقعا این سکانس آخر اتفاق می افتاد هر چه زود تر!
موفق باشی