جمعه, ۴ آذر ۱۳۹۰، ۰۵:۲۰ ب.ظ
صلّوا علیهم ...
"هوالواقف علی السرائر و الضمائر"
استاد می گفت :
دعایی که بدون همراهی صلوات باشد "بی شک" مستجاب نمی شود ... چون صلوات نوعی تشکر از واسطه هایی ست که این اسلام را به دستمان رساندند ... و تشکر یکی از مقدمه های استجابت دعاست
پرسیدند :
پس تکلیف این همه دعایی که کردیم و بدون همراه کردن صلوات با آن مستجاب شده ، چه؟
استاد جواب داد:
آن اتفاق ها به واسطه دعاهای مستجاب شده رخ نداده ... اتفاق هایی بوده که اگر شما هم دعا نمیکردید انجام می شد!
پس نوشت:
امروز جمعه بود و بهار صلوات ...
+ استاد برازش را می گویم!
+ میگن وقتی دعا میخوای بکنی اول و آخرش یه صلوات بفرست چون صلوات یه دعای مستجاب شده است و خدا بزرگوارتر از اونه که اول و آخر یه دعا رو بپذیره اما وسط رو نه!
+ لباس رنگی هامون رو جمع کردیم گذاشتیم تو کمد ... لباس مشکی هامون رو بیرون آوردیم!
حرف سنگینی است این "بی شک".
مگر این که بگوییم همین دعا کردن ما خودش نوعی صلوات بر نبی است چرا که اساسا اهل دعا شدن ما به واسطه اوست .
یا به تعبیری دیگر می شود گفت خود فیض و توفیق دعا کردن نیز به واسطه امام معصوم به ما می رسد
در نتیجه چه ما زبانا صلوات بفرستیم یا نه
دعای ما مقرون به صلوات هست
و الا این که قابل انکار نیست خیلی ازدعاهای ما بی صلوات لسانی مستجاب شده و می شود. حتی لازم نیست دعا را به زبان آورد با قلب می خواهیم و خداوند اگر مصلحت بداند مستجاب می کند و این همه آداب دعا است نه حقیقت دعا
به هر حال حرف استاد برای ما که قابل هضم نیست