گم نام و نام آور
"هوالواقف علی السرائر والضمائر"
پیش نوشت:
افسران پیروز جنگ این گونه اند ...
حتی اگر از راهیان نور تنها همین یک یادگاری را برای خودم تا آخر عمر نگاه دارم خودش کلی سودست ... این یادگاری که راوی های راهیان وقتی می رفتند سراغ سید مرتضی آوینی این بخش از زندگینامه ی او را در خاطرمان خاطره می کردند که سید مرتضای روایت فتح مسلکش گمنامی بود... سیدمرتضایی که تا وقت شهادتش کسی نمی دانست آن صدای نافذ روایتگری روایت فتح از آن کیست ... سیدمرتضایی که نامش هیچ گاه در تیتراژ روایت فتح نبود ...
سیدمرتضایی که فضیلت گمنامی را دریافته بود و می گفت : گمنامی برای شهرت پرستها دردآور است اگرنه، همه اجرها در گمنامی است...
و ما که چقدر با این سلوک بیگانه ایم ... مایی که اگر مطلبی در وبلاگمان می گذاریم زیرش می نویسم نقل مطلب فقط با ذکر منبع و نام نویسنده مجاز است!
مایی که اگر طرح گرافیکی یا عکسی را در این عرصه جنگ نرم منتشر میکنیم ناممان را در زیر آن حک میکنیم ... مایی که پلاک افسریمان را به رسم عاشقی از گردن بر نمی افکنیم و آن را پنهان نمی کنیم ... چون هنوز نفهمیده ایم تمامی نام ونشان ها در گمنامی ست ...
پس نوشت:
خوشا بحال آنانکه که به یاد فاطمه.س گمنام رفتند ...
خب برای یکی مثل من که گمنامی...
پس همه اجرها با تست
التماس نور