جنجال یک سکوت

پیش نوشت:

من یک اصول گرا هستم اما...

اصولا سیاسی نمی نویسم چون اطلاعات خود را در حدی نمی دانم که وارد این حوزه شوم شاید هم این اولین وآخرین پستی باشد که سیاسی قلم میزنم اما...

یک چیز همیشه آزارم داده: تند روی...حمایت های چشم بسته ویک جانبه!

این که شخصی را تندیس خوبی کنیم آنقدر که وقتی بعدش قدم کج گذاشت جرئت انتقاد نداشته باشیم یاآن قدر طرف را بزرگش کنیم که این امر برای خود طرف هم مشتبه شود که هر کاری میکند اصلا جای انتقاد ندارد.

حکایت این پست ما حکایت اصولگرایان تندرویی است که ماه ها روی سکوت جناب رفسنجانی ونامه جناب رضایی و جام زهرها مانور دادند وندیدند(یا دیدند ودم برنیاوردند) انتخاب اشتباه رحیم مشایی بعنوان معاون اول را،تا جایی امام خامنه ای(حفظه ا..)دست به قلم می برند و نامه ای برای عزل ایشان مینویسند ونامه به این مهمی را جناب احمدی نژاد چند روز بعد!!لبیک می گویند و...آخر سر هم ایشان را برمی دارند ومیگذارند مسئول دفترشان!!

قضیه امثال موسوی ها وکروبی ها که مشخص است...خارج شدن از خط ولایت.اما کسی که ادعای ولایتی بودن دارد چرا با دل رهبرمان این کارها را میکند؟

بیگانه اگر میشکند(دل را)حرفی نیست / از دوست ! بپرسید چرا می شکند؟؟!!

کسی نیست که به جناب پرزیدنت عرض کند که انتظار امام زمان(عج)تنها این نیست که اول هر کلام را مزین کنیم به:اللهم عجّل لولیک الفرج والعافیه والنصر و....!کلام بدون عمل و راضی بودن به وضع موجود دینی در جامعه چه فایده ای در راه تعجیل فرج دارد؟جامعه ای با این وضع حجاب(که شما وضع حجابش را تایید می نمایید!!)چگونه می تواند جامعه منتظر مهدوی باشد؟باید بدانید که اگر وضع جامعه درست شد امام زمان(عج)خودش می آید ،دیگر نیاز نیست ورد زبانمان عجل لولیک باشد!

نوشتم با اطلاعات کمم از عرصه سیاست ،حرف هایی را که مدت ها بود روی دلم سنگینی میکرد...برای کسانی که نامه ها وسکوت های افرادی چون آقایان رفسنجانی،رضایی،قالیباف و... را در بوق وکرنا کردند وتعبیر به جام زهر نمودندوصدها صفحه از آن نوشتند اما وقت نداشتند که حتی خطی راجع به اشتباهات پرزیدنت بنویسند!کاش قبول می کردیم که رئیس جمهورمان هم مثل همه انسانها اشتباه میکند وما نسبت به ایشان مثل همه حق انتقاد داریم...یادمان باشد انتقاد منطقی از رییس جمهور با تحقیر وتضعیف ایشان تفاوت دارد...!

فقط یک چیز را بدانیم:

همه ما بصورت بالقوه توانایی طلحه وزبیر شدن را در وجودمان داریم... من ... تو ... و... سن وسال هم نمی شناسد،پست ومقام هم نمی شناسد....خودمان باید حواسمان به خودمان باشد...اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا...

لینک پیشنهادی:

دردنامه نوشته دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران

پس نوشت:

من یک اصول گرا هستم و افتخارم اینست که هیچ گاه سنگ هیچ کس را به سینه نزده ام جز حضرت آقا واگر من اکنون جناب احمدی نژاد را بعنوان رئیس جمهور قبول دارم تنها وتنها بخاطر امضایی ست که امام خامنه ای(حفظه ا...)پای حکم ریاست جمهوری شان زده اند!