خدا هم خانه دارد...
پیش نوشت:
به بهانه این ایام....
فکر کن از این دیوارها خسته شده باشی،ازینکه مدام سرت میخورد به محدوده های تنگ خودت.به دیوارهایی که گاهی خشت هایش را خودت آورده ای.
فکر کن دلت هوای آزادی کرده باشد،نه آن آزادی که فقط مجسمه ای ست وبه درد سخنرانی و شعار وبیانیه می خورد.یک جور آزادی بی حد وحصر،که بتوانی دست هایت را از دو طرف باز کنی ،سرت را بالا بگیری بالای بالا و با هیچ سقفی تصادم نکنی.
فکر کن یک دفعه میانه ات با خدای دور استدلالیون به هم خورده باشد.دلت بخواهد لمسش کنی.مثل بچه هایی که دوست دارند برق توی سیم را هم تجربه کنند.دلت هوای خدایی را کرده باشد که میشود سرگذاشت روی شانه اش و غربت سال های هبوط را گریست.
خوب حالا همه ی اینها را فکر کردی؟...حالا فکر کن خدا روی زمین خانه دارد...
خدا روی زمین خانه دارد و خانه اش از جنس دیوار نیست.از جنس فضای باز است.بیت عتیق.سرزمین آزادی.تجربه نوعی رهایی که هیچ وقت نداشته ای. حتی رهایی از خودت.
خدا روی زمین خانه دارد.یک خانه ی ساده مکعبی.باهندسه ای ساده وعجیب.میشود سر گذاشت روی شانه های سنگی آن خانه وگریست.حس کرد صاحب خانه نزدیک است.می شود پرده ی خانه را گرفت،جوری که انگار دامنش را گرفته ای.
خانه ی بی رنگی،خانه ی آزاد،خانه نزدیک،بیت الله.
حتی حسرتش هم شیرین است...
(خدا خانه دارد-فاطمه شهیدی)
لینک پیشنهادی:
تذکر به حجاب بازیگران ایرانی در جده
پس نوشت:
وقتی از بزرگترین آرزوهای زندگیت میشود خواندن دعای کمیل در بین الحرمین مدینه درست پشت دیوار بقیع....
