"هوالواقف علی السرائر والضمائر"
صحنه اول کساء:
خانه ، خانه ی فاطمه(س) بود.پیامبر به زیر عبا رفته بود.حسن(ع)آمد به زیر عبا رفت،حسین(ع)نیز.
علی(ع)آمد به زیر عبا رفت فاطمه(س)نیز به آنها پیوست.
پیامبر(ص)دست به دعا برداشت:
خداوندا من از ایشانم و ایشان از من...آنچه آنها را خوشحال کند مرا خوشحال کرده و هر آنچه آنها را ناراحت کند مرا ناراحت کرده...با دوستان آنها دوستم وبا دشمنان آنها دشمن...
هم اهل بیت النبوه ومعدن الرساله و مختلف الملائکه و مهبط الوحی...
هر روز در آستانه درب خانه او می ایستادند وندا می دادند:
السلام علیکم یا اهل بیت النبوه...
صحنه دوم لیلة المبیت:
زندگی در مکه دیگر ممکن نبود،فشارها وتهدید ها بدون کمک های خدیجه و ابوطالب قابل تحمل نبودند.
در نهایت توطئه قتل پیامبر ایشان را مجبور به هجرت کرد و علی(ع) را به ماندن
چه شبی بود آن شب هولناک،علی (ع)در بستر مرگ ، دیگران در انتظار...
هجرت به مدینه آغاز شد...
صحنه سوم غدیر خم:
یا ایها الرسول!بلّغ ما انزل الیک من ربک...
- مردم!آیا مرا به راستگویی می شناسید؟مردم!چه کسی صاحب اختیار شماست؟...هرکس من مولای اویم علی مولای اوست...خدایا شاهد باش فرمانت را به جا آوردم و پیامت را به ایشان ابلاغ کردم
پس از آن، همه یک به یک با امیر المومنین.ع. بیعت نمودند؟!!
صحنه چهارم رحلت پیامبر(ص):
از غدیر تا رحلت پیوسته رسول الله مردم را به ولایت ودوستی با اهل بیت دعوت میکرد...پیامبر(ص)صبح دوشنبه ۲۸ صفر رحلت می کنند و پس از دو روز که بدن مبارکشان روی زمین می ماند در مراسمی غریبانه تشییع و تدفیع می شوند...
حتی نقل است که عایشه که از نظر اهل تسنن نزدیک ترین همسر به پیامبر(ص) بوده می گوید:
ما از صدای بیل خوردن به زمین فهمیدیم که دارند پیامبر را دفن می کنند...
همه در سقیفه...آنجا مگر چه خبر است؟!
صحنه پنجم سقیفه :
همان جایی که جمعی از اصحاب پیامبر(ص) در حالی که هنوز جنازه پیامبر(ص) روی زمین بود گرد هم آمدند و بر سر جانشینی آن حضرت به مشاجره پرداختند تا جائی که نزدیک بود سعد بن عباده بزرگ انصار در همان مجلس کشته شود
و این اتفاقات در حالی بود که امیرالمومنین(ع) مشغول رسیدگی به کار های پس از رحلت و تشییع و تدفین رسول الله بودند...
صحنه ششم فدک:
در پی فرمان خدا "وآت ذی القربی حقه..."رسول الله فدک را به فاطمه بخشید و ای کاش...
چند روزی از رحلت پیامبر.ص. نگذشته بود که خلیفه فدک را مصادره کرد...
فاطمه.س. رفت شاهد آورد،احتجاج کرد،پس دادند و پس گرفتند...آن هم چه پس گرفتنی!
صحنه هفتم مغیره:
آمده بودند علی .ع. را به زور ببرند مسجد بیعت بگیرند...نرفت...به فرمان خلیفه به سمت بیت او رفتند...بزرگ آنان گفت هیزم بیاورید،آوردند، دور خانه جلوی درب ریختند...به خدا قسم اگر بیرون نیاییدو بیعت نکنید خانه را با اهلش می سوزانم...
با وجود فاطمه در خانه؟با وجود او!
فاطمه.س. به پشت درب آمده بود اما...
صحنه هشتم بیت الزهرا:
حال در و دیوار خانه شهادت مظلومیت زهراست
هر روز بچه ها ، درب ،دیوار...
هر روز علی.ع.،غرفه فاطمه.س. مغسل...
و هر روز تنهایی علی.ع.
صحنه نهم مسجدالنبی:
اسس علی التقوی...جایی که منبر و محراب پیامبر.ص. را در آغوش کشیده
همان منبری که پیامبر بر بالایش می فرمود:
مردم ! من از شما اجر ومزدی نمی خواهم مگر دوستی و خوش رفتاری با اهل بیتم
خوب امانت داری کردند...خوب!
صحنه دهم بیت الاحزان:
اینک مدینه صدای هق هق فاطمه را می شنود
اشک هایی که بر بیداری حق جویان می افزود و خواب خستگان را آشفته می کرد
خستگان آشفته به ستوه می آیند و به اامام مظلومان می گویند:
به فاطمه .س. بگو یا شب گریه کند یا روز...
برایش بیت الاحزان می سازد در بقیع...آنجا را هم تاب نمی آورند و ویران می کنند...
صحنه آخر تشییع فاطمه الزهرا.س. و بقیع:
علی! غسّلنی بالیل / علی! کفّنی بالیل / تا نامردا نبینند / علی! دفّنی فی الیل....
سرّ عشق:
هم فاطمه و ابوها وبعلها بنوها...
در زبان عربی اگر صد زن یک جا باشند و تنها یک مرد آنجا باشد میگن ضمیر رو باید مذکر آورد...مرد باید به مرد معرفی بشه...در زیر کساء ۴ مرد هستند و تنها یک زن ، از طرفی دستور زندگی و اجتماع حکم میکنه که طبق رسم ادب در جمعی که پیامبر(ص)هست افراد نسبت به ایشون معرفی بشن اما در حدیث کسا خدا کار دیگه میکنه،وقتی عشق میاد وسط اول فاطمه،نفرمود هم رسولی هم نبیی...بلکه فرمود هم فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها...
